نه‌مر ڕه‌حمه‌ت شه‌ریفی ساڵی ١٣٣٨ی هه‌تاوی له بێتووش (ئالان) له دایك بووه. ته‌مه‌نی لاوێتی نه‌مر ره‌حمه‌ت هاوكات بوو له گه‌ڵ جم و جۆڵه‌كانی شۆرشگێڕانه‌ی خه‌ڵك دژ به رژیمی شا و دووای روخاندنی ئه‌و ده‌سه‌ڵاته، نه‌مر ره‌حمه‌ت له گه‌ڵ چریكه فیداییه‌كان به‌شی ئه‌قه‌لییه‌ت وه‌ك به‌رپرسی ئه‌و رێكخراوه‌یه له ناوچه‌ی سه‌رده‌شت چالاكی خۆی درێژه پێدا. نه‌مر ڕه‌حمه‌ت هاوكات كه كاری سیاسی و رێكخراوه‌یی به‌ڕێوه ده‌برد، وه‌ك ئه‌ندامی جه‌معیه‌تی مامۆستایانی شۆرشگێریش كار و چالاكی به‌رچاوی هه‌بوو.
له ئیتلاعاتی سه‌رده‌شت سێ كه‌س به ناوه‌كانی: ره‌سوڵی، شه‌هاب و ئه‌كبه‌ری بۆ ئازاردانی لاوانی خۆێن گه‌رم زۆر چالاك بوون.
نه‌مر ره‌حمه‌ت هاوكات كه كه‌سێكی خۆشه‌ویست و جێ متمانه‌ی خه‌ڵك بوو و له باری وشیاری سیاسێوه زۆر تیژ بوو، له به‌ندیخانه‌ش سه‌لماندی كه وه‌ك كه‌سێكی خۆڕاگر چۆكی له به‌ر ئه‌شكه‌نجه‌كانی كۆماری ئیسلامی ئێران دانه‌هات و به پێوه و به سه‌ربه‌رزی تا كۆتایی هه‌ناسه شێڵگێرانه له‌سه‌ر باوه‌ڕه ره‌واكانی خۆی سوور بوو. نه‌مر ره‌حمه‌ت وه‌رزشوانێكی لێهاتوو و به‌رچاوی ئه‌و ناوچه‌یه بوو. ڕه‌حمه‌ت شه‌ریفی له جۆزه‌ردانی ساڵی ١٣٦٠ له سه‌رده‌شت ده‌ست به‌سه‌ر كرا و دووای زێاتر له سێ مانگ خۆڕاگری بێ وێنه له ئه‌شكه‌نجه‌گاكانی سه‌رده‌شت، سنه و ته‌ورێز، رۆژی ٣ی ڕه‌زبه‌ری ساڵی ١٣٦٠ هه‌تاوی له به‌ندی ٣ی زیندانی شاره‌بانی هاوڕێ له گه‌ڵ ٣٢ نه‌مری تر له شاری ته‌ورێز له سێداره دران.
له ئیتلاعاتی سه‌رده‌شت سێ كه‌س به ناوه‌كانی: ره‌سوڵی، شه‌هاب و ئه‌كبه‌ری بۆ ئازاردانی لاوانی خۆێن گه‌رم زۆر چالاك بوون. شه‌هاب هێنده قین له دڵ بووه له خۆڕاگری و به‌ره‌نگار بوونه‌وه‌ی ئه‌و كۆڵنه‌ده‌رانه، بۆ رۆژی له سێداره‌دانی ئه‌و نه‌مرانه چوبوو بۆ ته‌ورێز.
ئه‌و پوله نه‌مره به تاوانی هاوكاری له گه‌ڵ رێكخراوه كوردی و سه‌راسه‌رێكان له سێداره درابوون. دڵڕه‌قانی كۆماری ئیسلامی ئێران، نه‌مر ره‌حمه‌ت شه‌ریفیان وه‌ك یه‌كێك له سه‌ركرده‌كانی چریكی ئه‌قه‌لییه‌ت چاو لێده‌كرد، بۆیه چۆارچێوه‌یه‌كی تایبه‌تیان بۆ دروست كردبوو.
نه‌مر ره‌حمه‌ت و ٣٢ لاوی هاوڕێ و به سه‌دان لاوی كوردستان، گێانی خۆیان بۆ ئازادی و ئاسووده‌یی خه‌ڵكی به‌خت كرد.
نوسینی: ئامێد شه‌ریفی برای نه‌مر ره‌حمه‌ت شه‌ریفی
دوایین وتەکانی قارەمانی نەمر ڕەحمەت شەریفی کە لە دوا ساتەکانی بەر لە تیرەبارانکردنی نووسیویەتی (وەسیەتنامە):
هەروەها هەندێک لیباس و کەل‌وپەل کە لە ژووری ١٧ زیندانی سێڕێز و زیندانی ژمارە یەکە کە بە هاوزیندانییەکانم ئەسپاردوون و بیدەنەوە بە بنەماڵەکەم.
سەردەشت | ڕەحمەت شەریفی
نوسینه‌وه‌ی ده‌قی نامه‌كه‌ی نه‌مر ره‌حمه‌ت شه‌ریفی کە بۆ كاك ئامێدی برای نوسیوه:
قبلا سلامهای رفیقانه و رزمنده مرا بپذیرید. امید آنکه همیشه در برخورد با موانع و مشکلاتی که بالطبع هر انسان مسئولی خصوصأ در دوران انقلابی و بحرانی فعلی پیش خواهند آمد فایق و پیروز باشید و با چماق اندیشه و تفکر انقلابی این موانع و مشکلات را مطیع خود سازید. برادر گرامی اگر جویای حال باشید سلامتی حاصل و همگی سلام رسانند. راستش را بخواهید بیش از این نمیدانم از بابت حال و احوال و فلان و بهمان بنویسم، چون خودت هم میدانی که من اصولأ تا بحال کمتر نامه نوشته ام و خصوصأ با تشریفات و تعارفاتی که عمومأ محتوای نامه های پدر و فرزند، و دو برادر با هم را تشکیل می‌دهد أصلأ آشنایی ندارن که جدأ عذرم را بپذیرید. ولی خوب باور کن خیلی دلم می‌خواهد من هم میتوانستم یک چنین نامه هایی بنویسم، چون راستش را بخواهید من از خواندن نامه های شما و پدرم بی اندازه خوشم می آید و لذت میبرم، خصوصأ آن گوشه و کنایه هایی که برای هم مینویسید. بگذریم. وضع سردشت نسبتأ خوب است. نیروهای انقلابی هر روز فعالیتهای خودرا گسترده تر می کنند و بدون اغراق باید بگویم که در این میان و در چارچوب نیروهای کمونیست ما از همه فعالتر و با کیفیت تر هستیم. دو ستان مجاهد نیز خیلی فعالند و یا توجه به زمینه هایی که برای آنها وجود دارد توانسته اند نیروهایی جمع و جور کنند. رفقای پیکار نیز لنگ لنگان می آیند ولی با کمال تأسف باید بگویم که رفقای کومله همچنان در انفعال و رکود به سر میبرند که البته این چنین حالتی را خود باعث نشده اند و ناشی از نبود تشکیلاتی منسجم و ارگانی که بتواند چه از نظر سازماندهی جمعی و سراسری و چه از نظر تئوریک- سیاسی آنها را متشکل و ارضا نماید و .. می‌باشد و بجرأت می توان گفت اگر ما و تا حدودی رفقای پیکار اینجا فعالیت نداشتیم چه بسا که یک نوع انفعال و بی تفاوتی سیاسی و حتی گرایش بسوی حاکمیت و اپورتونیست ها بوجود میآمد. خوب این واقعیتی ست انکارناپذیر که یک خبرنامه صرف که آنهم گاهی اوقات با وجود این همه نیرو و امکانات دو یا سه هفته بعداز تاریخ انتشار پخش می شود نمیتواند تحرک لازم را بوجود آورد که نمی دانم چرا کومله در اینمورد برخورد جدی نمی کند. به قولی؛ توده ها در انقلابند و کومله هنوز ارگان ندارد، البته بد تعبیر نکنید چون جدأ نه با هدف سفسطه و تحقیر و غیره، بلکه با هدفی سازنده و با اعتقاد به اینکه باید هر گونه انحراف و نواقصی را از هر نظر بی رحمانه و آنچنانکه شایسته یک مبارزه طبقاتیست کوبید، می باشد، زیرا که با چشم پوشی از واقعیات، واقعیات موجود از بین نخواهند رفت، بلکه با باید با برخوردی اصولی و منطقی با این حقایق در جهت تغییر مطلوب و مثبت آنها گام بر داشت. بهرحال منظورم اینست که به هیچ وجه احیانأ برداشت نادرست از حرفهایم نکنید. ولی خوب چشم انداز جای امیدست. رفقا دارند خودرا بالا میکشند. قطعنامه گامی بود هر چند لازم ولی هنوز کافی نیست. اگر چه یک تحول کیفی ست، منتها هنوز بنیادی نیست. البته این عقیده شخصی منست، نه نظر سازمانی، خصوصأ اینکه رفقا هنوز تنگ نظریها و سطحی نگریها را بدور نیفکنده اند، تا جایی که ؛ در مقطع درگیری بین کومله و دمکرات در مناطق سقز و مریوان…. رفقای کومله در جوله ها عملأ سازمان را همردیف و همسوی اکثریتهای راست قرار داده و با یک چوب رانده بودند که خیلی جای تأسف است. رفقا در اینرابطه ظاهر و شکل مسئله ( نزدیکیهای تاکتیکی و انعطاف و حتی سازش!! هایی) با حزب دمکرات را میبینند و بر اساس آن به قظاوت می نشینند بدون آنکه به عمق مسئله( بینش مارکسیس- لینینی و دید تاکتیکی و موقتی از این گونه سازشها که البته هنوز صورت نگرفته و بر مبنای ضرورتهای عینی و جبری این مقطع جنبش مقاومت استوارست) توجه نمیکنند. ولی میبینم که در راهپیمایی ۱۱ اردیبهشت سازمان از کنار نیروهایی چون راه کارگر و جناح چپ گذشت و با سازمان پیکار اعلام راهپیمایی کر، چون چنین وحدت عملی در آن مقطع ضرورت داشته و الزامی بود. مثل اینکه نامه دارد محتوای دوستانه را از دست می‌دهد و به مبارزه ایدئولوژیک تبدیل می شود. راستی آن تبریکی را که در رابطه با “دوله تو” توسط “ع” فرستاده بودی چیزی ازش نفهمیدم. حتمأ در نامه بعدی توضیح دهید.
در خاتمه سلامهای گرم و صمیمانه ام را به تمام اقوام، فامیل و دوستان برسانید.
ضمنأ سلام “ تایبه تی” مرا به زن داداش عزیز برسانید. دیگر عرضی ندارم. پیروز باشید رحمت.
ئاڵبۆمی وێنەکانی نەمر ڕەحمەت شەریفی
دەستنووسەکانی نەمر ڕەحمەت شەریفی
