زندەیاد هوشنگ توحیدی عضو سازمان کومله با نام مستعار علی در سال ۱۳۳۶ در شهر سقز به دنیا آمد. مقطع تحصیلی ابتدایی را در سقز به پایان رساند و بعد از اینکه همراه خانواده در تبریز سکنی گزیدند دوران دبیرستان را در آنجا به پایان رساند. در آن برهه زمانی با عده ایی از قشر روشنفکر آشنا گشت و با مکتب مارکسیسم و رهایی جامعه کارگری شناخت پیدا کرد. زمانی که در روستاهای شمال ایران و روستاهای حاشیه لاهیجان به عضویت سپاه دانش در آمد به دلیل باور عمیقی که به مصائب و مشکلات قشر زحمت کش پیدا کرده بود خیلی زود به شخصی قابل احترام و اعتماد در نزد آنان بدل گشت و این زمانی بود که مردم بر ضد نظام شاهنشاهی به پا خواسته بودند.
بعد از فروپاشی نظام پادشاهی، زندەیاد هوشنگ به سقز بازگشت و در جمعیت طرفداران زحمتکشان در این شهر به مبارزه ادامه داد. آن زمان, مبارزه در روستاهای سقز و دیواندره بر ضد تاریک پرستان در جریان بود. رفیق هوشنگ همراه با سایر رفقا در مبارزه مسلحانەایی کە در کرفتو شکل گرفت شرکت داشت.
در پاییز سال ۱۳٥٨ رفیق هوشنگ به صورت مرتب با کومله همکاری مستمر داشت و با تصمیمی که سازمان گرفت و زیر نظر دکتر جعفر شفیعی به تبریز بازگشت. هوشنگ توحیدی عدەایی از کارگران بخش کفشدوزی شهر تبریز را برای مبارزە سازمان داد، وی با نام مستعار علی همراە کارگران تبریزی خستگی ناپذیر برای روشنگری و آگاهی سیاسی عضو فعال سازمانش بود و مبارزە می کرد. سرانجام زندەیاد هوشنگ از سوی نیروهای سرکوب گر و مزدور رژیم دستگیر شد و بعد از مدتی شکنجه و آزار و مقاومت در شامگاه ٨ تیرماه سال ۱۳۶۰ شمسی همراه چهار نفر دیگر بە نامهای امجد مصطفی سلطانی، ماجد مصطفی سلطانی، اسماعیل یگانەدوست و سعید رحمان پوور در زندان تبریز تیرباران شد.
