بعد از پیروزی انقلاب مردم ایران در سال ١٣٥٧ و بقدرت رسیدن حکومت اسلامی، اغلب شهرها و روستاهای کردنشین، دورانی بسیار پرهزینە و سخت از جنگ و خون‌ریزی را تجربه کردند و بسیاری عزیزانشان را بەناحق از دست دادند.
شهر نقده یکی از خونینترین جنگ و کشتار را در ٣١ فروردین ١٣٥٨ تجربه کرد. این درگیری بر مبنای برافروختن آتش تعصبات اتنیکی و دینی و به واسطه دخالت کینه‌جویانه برخی چهره‌های مذهبی چون «غلامرضا حسنی» از افراد نزدیک به «روح‌الله خمینی» و رئیس کمیته‌های انقلاب اسلامی در اوایل انقلاب و همچنین امام جمعه ارومیه و «حاج عظیم معبودی» (از عوامل پیشین ساواک) رئیس کمیتە انقلاب اسلامی نقدە ایجاد شد، کە دست کم جان ٣٠٠ تن را گرفت و صدها خانوار را آوارە کرد.
با بازگشت آوارگان بە شهر نقدە، تعداد زیادی از آنها بدون اینکە مرتکب جرمی شدە باشند و تنها از سر کینخواهی حسنی و معبودی و عوامل تحت امرشان بصورت فلەی دشتگیر شدند کە اکثر دستگیر شدگان در سال ١٣٦٠ در زندان تبریز تیرباران شدند و بە جوخەهای مرگ سپردە شدند بی آنکە کسی یا جریانی دادخواهی آنان را بر عهدە بگیرد یا حداقل اسامی آنان را بایگانی کنند.
خوشبختانە وبسایت “نەمران” از بدو شروع بە کار خویش و با روشی کاملأ بیطرفانە و صادقانە، توانسە است بە عنوان یک مرکز قابل اطمینان نمایان گردد. بە این جهت شهروندان مسئول و دلسوز، همکاران این وبسایت را از چنین جنایاتی مطلع کردە و همکاران ما با جدیت تمام پیگیری این امر را شروع کردە و در صدد جمع‌آوری و طبقەبندی اطلاعات این جنایات قهری و سیستماتیک برآمدەاند.
در نظر داریم کە مشخصات هرکدام از قربانیان این ناپدیدسازیهای قهری را کە دریافت کردیم، آن بخشهایی را کە قابل پخش باشند در این وبسایت پخش کردە و خوانندەگان و جویندگان را در جریان این جنایات ناانسانی میگذاریم.
یکی از این قربانیان شخصی هستند بە نام (قسیم رواندل). کە متاسفانە در لیست هیچکدام از گروههای سیاسی یا حقوق بشری نامی از ایشان بردە نشدە است و جمهوری اسلامی توانستە است در کمال سکوت این جنایت را انجام دهد بی آنکە هیچگونە انعکاسی از این عمل خود را شاهد باشد.
ما در وبسایت نەمران برای اولین بار پردە از این جنایت برداشتە و یکی از قربانیان جنایتهای قهری و سیستێماتیک و دولتی را کە تا کنون در کتمان و حذف نگه داشتە شدە را بە شما جویندگان و خوانندگان محترم این وبسایت معرفی و جزئیات این پروندە را افشا مینمایتم.
زندە یاد “قسیم رواندل”
تولد ملا قسیم رواندل بر مبنای مدارک سجلی در هشتم اسفند ماه ۱۲۸۱ شمسی بە ثبت رسیدە که قطعا تاریخ تولد واقعی نامبردە نیست، چون ایشان بسیار جوانتر بودند. پدر وی از مبارزان زمان خود با قضیەی ارباب رعیت بوده و در منطقه شامات زیسته است اما در جریان اختلافاتشان با اربابان منطقه مجبور به کوچ اجباری میشود.
پدر بزرگوارشان در منطقه اشنویه در روستای نلیوان ساکن شدە و بدین ترتیب قسیم رواندل در روستای نلیوان متولد میشود.
قسیم دارای چهار برادر بوده و تا سن هفت سالگی مشغول به کارهای متداول روستا بوده است. ایشان در نوجوانی بدون خبردار کردن خانوادە بە مکانی نامعلوم متواری می شوند و در طول این سالیان خانوادەشان گمان می کردند کە وی فوت شدە است.
اما ملا قسیم رواندل بعد از هفت سال و در عین ناباوری ملبس بە لباس روحانیت به نزد خانوادەاش در روستای نلیوان اشنویە برميگردد و معلوم میشود که ایشان در طول دوری از خانوادە بە دنبال کسب علم و دروس دینی رفتە بودەاند.
وی پس از چندی در منطقه تبدیل به چهرەایی ظلم ستیز و مبارزی شناختە شدە میشود.عاقبت وی همراە خانوادەاش بعد از سپری کردن مشقات و سختیهای بسیار بە شهرستان نقدە نقل مکان می نماید.
ایشان در جنبش دادخواهانە ملت کورد نقش بسزایی ایفا مینمایند و با چهره هايی چون زنده یادان کریم حسامی که فامیل نسبی بود و دکتر عبدالرحمان قاسملو، رحمان کریمی، ماموستا همین و.. ارتباط تنگاتنگی داشتند. لازم بذکر است ایشان حتی در مقاطعی با ملا مصطفی بارانی نیز مراوداتی داشته است.
ایشان بعد از جنگ ناخواسته نقده بدست نیروهای سوخته‌ی ساواک که وارد بدنه حکومت تازه بنیان ایران شده بودند وی را در زمستان ساڵ ١٣٥٩ بە همراە چند نفر دیگر از جمله خلیل مرادی، کریم کاشانی و… توسط معبودی از عوامل ملا حسنی به اتهام سیاسی دستگیر و بعداز چند ماە شکنجە در کمیتە نقدە بە زندان ارومیە منتقل می شوند و در ادامە تمام دستگیرشدگان نقدە، از زندان ارومیە جهت دادگاهی بە زندان تبریز منتقل می شوند کە متاسفانە توسط (موسوی تبریزی) دادستان وقت، دادگاهی و با حکم دادستانی در اوایل تابستان سال ١٣٦٠ بە جوخەی تیر سپردە میشود. به گفته شاهدانی کە در زندان با ملا قسیم بودند، بعد از صدور و قرائت حکمشان، وی بە سوی حاکم شرع- موسوی تبریزی – حمله‌ور میشود، اما مأموران با ضرب و شتم او را مهار میکنند.
یکی از هم بندیهای ملا قسیم رواندل که جان سالم بدر برده بود، بعد از تحمل کردن سالیان طولانی زندان، زمانی کە آزاد شد، در شرح جسارت و شهامت ملا قسیم رواندل در زندانهای جمهوری اسلامی ایران چنین گفت:
آنچه از (مامۆستا) دیدم از قهرمانان مشهور در کتابها هم ندیدم، ایشان جمال عبدالناصر کردستان بودند.
یادش و نامش زندە و پایندە باد.
