پخشان عزیزی فعال سیاسی, روزنامەنگار, فعال حقوق زنان, مددکار اجتماعی و زندانی سیاسی کُرد متـولد مهاباد در مورخە سوم مرداد ماە ۱٤۰۳ توسط شعـبە ۲٦ دادگاە انقلاب تهران بە ریاست قاضی ایمان افشاری بە اتهام بغی از طریق عضویت در گروههای مخالف نظام بە اعـدام محکوم شد.
پخشان عزیزی اولین بار در مورخە ۲٥ آبانماە سال ۱۳٨٨ در تجمع اعتراضی دانشجویان کُرد دانشگاە تهـران کە علیە اعدامهای سیاسی در کردستان شکل گرفتە بود از سوی مأموران امنیتی دستگیر شد و پس از ٤ ماە بازداشت با قرار وثیقە آزاد و بعد از مدتی از ایران خارج شد.
پخشان عزیزی در مورخە ۱۳ مرداد ماە سال ۱٤۰۲ از سوی مأموران وزارت اطلاعات بازداشت و بە بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل می شود و از آنزمان تا صدور حکم اعدام, پخشان عزیزی تحت بازجویی و شکنجەهای روحی و جسمی قرار داشتە است.
پخشان عزیزی در نامەایی کە از زندان اوین ارسال کرد بە شرح شکنجەهای خود توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی پرداخت و نوشت: بارها در بازجویی بە دار کشیدە شدەام.
در بخشی دیگـر از نامە پخشان عزیزی آمدە است: مأموران امنیتی و لباس شخصی کە حدود ۲۰ نفر بودند جلوی چشمان اعضای خانوادە و نزدیکانش بە منزلشان یورش بردە و دستگیرش کردەاند.
پخشان عزیزی دربارە شیـوەهای بازجویان برای تحقـیر او نوشتە بود کە بارها او را آویزان کردەاند, سرخوردە و شکست خوردەی اجتماعی قلمدادش می کردند.
بە گزارش دیدەبان حقوق بشر, مسئولیـن جمهوری اسلامی بە دنبال اعتراضات سراسری ۱٤۰۱ کە بە انقلاب زن زندگی آزادی نام گرفت سرکوب زنان کنشگر و مدافعان حقوق بشر را تشدید کرده و برای خاموش کردن صدای مخالفان و دگراندیشان بە شیوەهای خشن تر و صدور احکام سنگین روی آوردەاند.
بنیاد نەمران ضمن محکومیت شدید حکم اعدام پخشان عزیزی از همگان می خواهد کە برای محکوم کردن حکم ناعادلانە اعدام صدای محکومان بە اعـدام باشند.
نوشتە شدە و گردآوری: قادر سهرابی
